Gapingse Ridder

Ik hoorde dacht ik op de algemene ledenvergadering van de ZRV dat er misschien een film gemaakt zou worden over het “ringrijden”, toen dacht ik nog; “dat is leuk, maar hoe?”.
Dus toen Jacomien in het najaar van 2009 opbelde dacht ik; “o jee!!”.

Ze wilde eens langskomen om kennis te maken, maar ik had haar al eens ontmoet, namelijk op de ereklas wedstrijd 2009 in Domburg. Toen wilde ze al van alles weten. Maar goed, ze kwam een beetje uitleggen wat voor soort film ze wilde gaan maken  en of ik ook mee wilde helpen.
Ik moet zeggen dat ik gelijk enthousiast was, maar wel benieuwd hoe dat dan zou gaan.
Ik vertelde dat ik een jong paard had die ik leren wilde. “Dat wil ik er ook in”, zei ze gelijk.
Dus op een zaterdag is ze een keer mee geweest als ik Selena, mijn jonge paard, ingespannen had voor de veldslee.
Toen had ik er nog niet opgezeten en ze vertelde dat ze dat graag wilde filmen. Dat zou in het voorjaar gaan gebeuren. Dus zo gezegd zo gedaan.

Wel even raar zo’n camera steeds op je gezicht, maar ik dacht gewoon doen net als anders en dat gaat toch vanzelf want je hebt je aandacht toch steeds weer bij je paard nodig.
Ik vond het filmen wel leuk want je bekijkt alles toch vanuit een andere kant.
We hebben op velerlei manieren gefilmd, zelfs met een camera op mijn hoofd en ook een keer met een camera op het hoofd van het paard.

Gaande weg  het filmen zag ik hoe professioneel hun het aanpakten, dat vond ik fascinerend om te zien.

Ik heb natuurlijk zelf geen inbreng in de film gehad, alleen hoe het met de paarden ging mocht ik wel zelf invullen. We hebben onder het filmen heel wat leuke momenten beleefd en na het filmen vond Stijn (mijn zoontje) het ook zeer gezellig met de “film-meiden”.
Het is apart maar erg leuk om op deze manier mijn passie te delen en er over te vertellen hoe mijn beleving er in is.

Toen het filmen erop zat waren we toch wel benieuwd hoe het aan elkaar geplakt zou worden, want je had wel fragmenten in je hoofd, maar hoe het werkelijk zou worden was toch maar afwachten.

Dan op naar de première, dat was een belevenis op zich . Het was namelijk heel druk en iedereen was benieuwd, Jacomien zelfs heel zenuwachtig. Toen de film begon was het ineens stil in de zaal en iedereen zat met spanning te kijken wat er komen ging en waren zelfs na de film er nog even stil van.
Na de film bij de borrel werden we van alle kanten aangeklampt om de ervaring te delen en dat vond ik toch wel zeer bijzonder want ik had niet gedacht dat het zoveel te weeg zou brengen.
Na de première waren er zeer veel reacties tot wel enkele weken later, en gelukkig zeer positief.

Tot slot wil ik nog een pluim weggeven in de richting van Jacomien en de crew. Ik vond het een geweldig leuke samenwerking en ze hebben denk ik een geweldig mooie weerspiegeling van de passie en beleving van, en over, een ringrijder vastgelegd.
Ik vond het een mooie ervaring en ben blij dat ik mijn medewerking heb kunnen verlenen en hoop nog jaren mijn passie te mogen beleven.

Krijn Coppoolse.